"سورہ شوری" کے نسخوں کے درمیان فرق

[[ابوالفتوح رازی]] نے بھی [[قتادہ]] سے نقل کیا ہے کہ یہ آیت مکہ والوں کی اس بات کے جواب میں نازل ہوئی جب انہوں نے یہ کہنا شروع کیا کہ محمدؐ اپنی رسالت کو جاری رکھنے کیلئے اجرت لینا چاہتا ہے۔<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۳۷۸ش، ج۱۷، ص۱۲۱.</ref>

<br />

نزول آیه ۵۱ سوره شوری «وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ‌ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَ‌اءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْ‌سِلَ رَ‌سُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ؛ و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن گويد جز [از راه‌] وحى يا از فراسوى حجابى، يا فرستاده‌اى بفرستد و به اذن او هر چه بخواهد وحى نمايد.» را در جواب [[یهود]] دانسته‌اند که عدم [[ایمان]] خود به پیامبر را به دلیل ندیدن خدا از سوی پیامبر می‌دانستند. این آیه، سخن گفتن انسان با خدا را فقط از طریق [[وحی]] یا از فراسوی حجاب و یا با ارسال فرستادگان دانسته است.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۳۹۰.</ref>

-->