گمنام صارف
"ابو عبیدہ جراح" کے نسخوں کے درمیان فرق
م
←فتح بعلبک و حمص
imported>Mabbassi |
imported>Mabbassi |
||
| سطر 72: | سطر 72: | ||
===فتح بعلبک و حمص=== | ===فتح بعلبک و حمص=== | ||
ابوعبیده دمشقیوں سے صلح کے حمص روانہ ہو گیا اور پہلے بعلبک کے اہالیوں سے صلح کی اور پھر اس نے حمص پر حملہ کیا ۔<ref>بلاذری، فتوح، ج۱، ص۱۵۴، ۱۵۶.</ref> لیکن الاذقیہ کا علاقہ سخت جنگ کے بعد فتح ہوا ۔<ref>بلاذری، فتوح، ج۱، ص۱۵۷.</ref> بلاذری<ref>فتوح، ج۱، ص۱۶۲.</ref> کے مطابق [[رجب]] سال ۱۵ میں یرموک کی سخت جنگ کے بعد ابوعبیده نے قنسرین اور انطاکی کو فتح کیا ۔<ref>فتوح، ج۱، ص۱۷۲ ۱۷۴.</ref> عمر بن عاص کے ذریعے ہونے والی [[اردن]] اور [[فلسطین]] کی مانند سرزمینوں کی فتوحات میں ابو عبیدہ نے نظارت کے فرائض انجام دیئے ۔<ref>ازدی، تاریخ فتوح الشام، ص۱۰۷.</ref> | |||
ابوعبیده | |||
کہتے ہیں کہ جب ابوعبیده (۱۷ ق) میں [[بیت المقدس]] کی فتح میں سرگرم تھا ، شہر کے لوگوں نے صلح اور جزیے دینے کا اس شرط پر ارادہ ظاہر کیا خلیفہ خود صلح کرنے کیلئے شام آئے ۔ ابوعبیده نے عمر کو خط لکھا تو عمر جابیہ (دمشق) آیا اور پھر وہاں سے بیت المقدس آ کر صلح نامے پر دستخط کیے ۔<ref>بلاذری، فتوح، ج۱، ص۱۶۴؛ طبری، ج۳، ص۶۰۸ ۶۰۹، قس: ج۴، ص۵۶ ۵۷.</ref> | |||
==وفات== | |||
== | ابوعبیده جراح ۱۷ یا ۱۸ق میں شام کے علاقے میں طاعون کی بیماری میں گرفتار ہو کر چل بسا ۔<ref>ازدی، تاریخ فتوح الشام، ص۲۶۷؛ بلاذری، فتوح، ج۱، ص۱۶۵؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ص۳۱۹ ۳۲۲.</ref> کہتے ہیں اسکی قبر اردن میں ہے۔ <ref>ازدی، تاریخ فتوح الشام، ص۲۶۷؛ ابوزرعه، تاریخ، ج۱، ص۲۱۸؛ ابن اعثم، كتاب الفتوح، ج۱، ص۳۱۱؛ ابونعیم، معرفه الصحابه، ج۲، ص۲۰.</ref> ابوعبیده کی کوئی اولاد باقی نہیں رہی ۔<ref>ابن قتیبه، المعارف، ص۲۴۷؛ ابن حزم، جمهره انساب العرب، ص۱۷۶؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء،ج۱، ص۸، به نقل از زبیر بن بکار.</ref> | ||
ابوعبیده جراح | |||
==رویکرد اهل سنت و شیعیان== | ==رویکرد اهل سنت و شیعیان== | ||
<!-- | |||
[[اهل سنت]] به خاطر [[صحابه|صحابیبودن]] و وجود روایات وی از پیامبر (ص) در کتابهایشان وی را ستودهاند.<ref>ابونعیم، معرفه الصحابه، ج۲، ص۲۸ به بعد؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۶ ۷؛ مزی، تحفه الاشراف، ج۴، ص۲۳۱ ۲۳۳.</ref> همچنین فضایلی را برای وی نقل کرده<ref>احمد بن حنبل، الزهد، ص۲۳۰؛ حاکم، المستدرك علی الصحیحین، ج۳، ص۲۶۲ ۲۶۸؛ ابن سلام، ص۷۳ ۷۴.</ref> و به خاطر روایتی (که راوی آن، [[عمر بن خطاب]] است) او را یکی از «[[عشره مبشره|عشره مبشّره]]» (ده صحابی که پیامبر (ص) به ایشان وعده بهشت داده است)، دانستهاند<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۷۹۳؛ محب طبری، الریاض النضره فی مناقب العشره، ج۳، ص۳۵۰ ۳۵۱.</ref> نیز آوردهاند که عمر چندان به او اعتماد داشت که گفت: اگر مرا مرگ دریابد و ابوعبیده زنده باشد، او را به جای خویش میگمارم.<ref>احمد بن حنبل، مسند، ج۱، ص۱۸؛ ابن سعد، الطبقات الكبری، ج۳، ص۳۴۳؛ بلاذری، انساب، ۲/گ۳۴۶ الف، طبری، ج۴، ص۲۲۷.</ref> | [[اهل سنت]] به خاطر [[صحابه|صحابیبودن]] و وجود روایات وی از پیامبر (ص) در کتابهایشان وی را ستودهاند.<ref>ابونعیم، معرفه الصحابه، ج۲، ص۲۸ به بعد؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۶ ۷؛ مزی، تحفه الاشراف، ج۴، ص۲۳۱ ۲۳۳.</ref> همچنین فضایلی را برای وی نقل کرده<ref>احمد بن حنبل، الزهد، ص۲۳۰؛ حاکم، المستدرك علی الصحیحین، ج۳، ص۲۶۲ ۲۶۸؛ ابن سلام، ص۷۳ ۷۴.</ref> و به خاطر روایتی (که راوی آن، [[عمر بن خطاب]] است) او را یکی از «[[عشره مبشره|عشره مبشّره]]» (ده صحابی که پیامبر (ص) به ایشان وعده بهشت داده است)، دانستهاند<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۷۹۳؛ محب طبری، الریاض النضره فی مناقب العشره، ج۳، ص۳۵۰ ۳۵۱.</ref> نیز آوردهاند که عمر چندان به او اعتماد داشت که گفت: اگر مرا مرگ دریابد و ابوعبیده زنده باشد، او را به جای خویش میگمارم.<ref>احمد بن حنبل، مسند، ج۱، ص۱۸؛ ابن سعد، الطبقات الكبری، ج۳، ص۳۴۳؛ بلاذری، انساب، ۲/گ۳۴۶ الف، طبری، ج۴، ص۲۲۷.</ref> | ||