"سجدہ" کے نسخوں کے درمیان فرق
←معنا
Waziri (تبادلۂ خیال | شراکتیں) کوئی خلاصۂ ترمیم نہیں |
Waziri (تبادلۂ خیال | شراکتیں) (←معنا) |
||
| سطر 6: | سطر 6: | ||
==معنا== | ==معنا== | ||
لغوی اعتبار سے سجدہ خضوع کی خاطر خم ہونا اور سر کو جھکانا ہے<ref> المفردات (راغب)، واژه «سجد» ص۳۹۶. لسان العرب، واژه «سجد» ج۳، ص۲۰۴</ref> اور شرعی اصطلاح کے مطابق انسان کا اپنے چھ اعضا کے ہمراہ اپنی پیشنی کو زمین پر لگانا ہے ۔<ref> تحریر الأحکام، ج۱، ص۲۵۳.</ref><ref> ذکری الشیعۃ، ج۳، ص۴۶۵.</ref> | لغوی اعتبار سے سجدہ خضوع کی خاطر خم ہونا اور سر کو جھکانا ہے<ref> المفردات (راغب)، واژه «سجد» ص۳۹۶. لسان العرب، واژه «سجد» ج۳، ص۲۰۴</ref> اور شرعی اصطلاح کے مطابق انسان کا اپنے چھ اعضا کے ہمراہ اپنی پیشنی کو زمین پر لگانا ہے ۔<ref> تحریر الأحکام، ج۱، ص۲۵۳.</ref><ref> ذکری الشیعۃ، ج۳، ص۴۶۵.</ref> | ||
==مفهومشناسی و جایگاه== | |||
[[پرونده:نماز جماعت در مسجد الاقصی.jpeg|بندانگشتی|[[امام صادق(ع)]]: نزدیکترین حال بنده به خداوند عزّ و جلّ زمانی است که در سجود است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، جامعه مدرسین، ج۱، ص۲۰۹.</ref>]] | |||
سجده به معنای خضوع، خم شدن و سر فرود آوردن<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ذیل واژه «سجد»، ص۳۹۶؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «سجد»، ج۳، ص۲۰۴.</ref> و نهادن پیشانی بر زمین است.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۵۳.</ref> واژه سجده ۶۰ بار در [[قرآن]] استفاده شده است<ref>نوفل، الإعجاز العددی، ۱۹۸۷م، ص۱۴۱-۱۴۳.</ref> و نام یکی از سورههای قران «[[سوره سجده|سجده]]» است که در آخرین آیۀ آن سجده را وسیله [[تقرب|قُرب]] و نزدیک شدن به خدا معرفی میکند.<ref>سوره سجده، آیه ۱۵.</ref> | |||
در [[روایات]] سجده به عنوان بهترین حالت انسان برای نزدیک شدن به خدا معرفی شده است.<ref group="یادداشت">پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «بنده به چیزی با فضیلتتر از سجده پنهانی، به خداوند نزدیک نشده است». پاینده، نهج الفصاحه، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۶۱.</ref> سجده به انسان اختصاص نداشته و همه موجودات و اشیاء خدا را با سجده بر او عبادت میکنند.<ref group="یادداشت"> أَ وَ لَمْ یرَوْا إِلی ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَیءٍ یتَفَیؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْیمینِ وَ الشَّمائِلِ سُجَّداً لِلَّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ. سوره نحل، آیه ۴۸؛ و یا در اعمال مسجد بزرگ کوفه میخوانیم: «اَنْتَ الّذی سَجَدَ لک شُعاع الشّمس»؛ تو آن خدایی هستی که شعاع شمس (خورشید)، برای تو سجده میکند.</ref> | |||
علاوه بر سجده نماز، سجده انواعی دیگری نیز دارد مانند: | |||
*[[سجده شکر]] که مستحب است افراد پس از پایان [[نماز]]، چه نماز واجب و چه مستحب، رسیدن نعمت جدید، دفع بلا و یا پس از توفیق کار خیر یا ترک [[گناه]]، آن رابه جای آورند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> | |||
* [[سجده سهو]] در هنگام فراموشی برخی اجزای نمازهای واجب یا انجام برخی کارها مانند سخن گفتن غیرعمدی در [[نماز]].<ref>سرور، المعجم الشامل للمصطلحات، ۲۰۰۸م، ج۱، ص۱۵۱.</ref> | |||
* [[عزائم|سجدههای قرآن]] هنگام خواندن یا شنیدن یکی از آیات سجده دار: ۱۵ [[سوره سجده]]، ۳۷ [[سوره فصلت|فصلت]]، ۶۲ [[سوره نجم|نجم]] و ۱۹ [[سوره علق|علق]].<ref>سرور، المعجم الشامل للمصطلحات، ۲۰۰۸م، ج۱، ص۱۵۱.</ref> | |||
==اہمیت== | ==اہمیت== | ||