"سورہ حدید" کے نسخوں کے درمیان فرق
م
کوئی خلاصۂ ترمیم نہیں
Waziri (تبادلۂ خیال | شراکتیں) مکوئی خلاصۂ ترمیم نہیں |
Waziri (تبادلۂ خیال | شراکتیں) مکوئی خلاصۂ ترمیم نہیں |
||
| سطر 25: | سطر 25: | ||
{{سورہ حدید}} | {{سورہ حدید}} | ||
==آیات | ==آیات مشہورہ== | ||
===خلقت | ===کائنات کی خلقت چھ ادوار میں=== | ||
* | * <font color=green>{{حدیث|هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ۔۔۔|ترجمہ=وہ وہی ہے جس نے آسمانوں اور زمین کو چھ دن میں پیدا کیا۔}}</fnot> (آیت نمبر 4) | ||
[[ملف:تابلوی پنجمین روز آفرینش.jpg|220px|تصغیر|"خلقت کا پانچوں رورز"، استاد [[محمود فرشچیان|فرشچیان]] کا ہنری شاہکار]] | |||
<!-- | |||
مسئلہ خلقت در شش روز، ہفت مرتبہ در قرآن ذكر شدہ است كہ نخستین بار در آیہ ۵۴ [[سورہ اعراف]] و آخرین بار در ہمین آیہ آمدہ است۔ منظور از«روز» در این آیات، روز معمولی نیست؛ بلكہ منظور از آن «دوران» است؛ خواہ این دوران كوتاہ باشد یا طولانی ہرچند میلیونہا سال طول بکشد۔<ref>مکارم شیرازی، برگزیدہ تفسیر نمونہ، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۴۔</ref> | مسئلہ خلقت در شش روز، ہفت مرتبہ در قرآن ذكر شدہ است كہ نخستین بار در آیہ ۵۴ [[سورہ اعراف]] و آخرین بار در ہمین آیہ آمدہ است۔ منظور از«روز» در این آیات، روز معمولی نیست؛ بلكہ منظور از آن «دوران» است؛ خواہ این دوران كوتاہ باشد یا طولانی ہرچند میلیونہا سال طول بکشد۔<ref>مکارم شیرازی، برگزیدہ تفسیر نمونہ، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۴۔</ref> | ||
===آیہ قرضالحسنہ=== | ===آیہ قرضالحسنہ=== | ||
{{اصلی|آیہ قرضالحسنہ}} | {{اصلی|آیہ قرضالحسنہ}} | ||
* | * <font color=green>{{حدیث|مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّـهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ|ترجمہ=کون ہے جو اللہ کو قرضۂ حسنہ دے تاکہ وہ اسے اس کے لئے (کئی گنا) بڑھائے اور اس کے لئے بہترین اجر ہے۔}}</fnot> (آیت نمبر 11) | ||
در این آیہ، برای تشویق بہ انفاق، از تعبیر «وام دادن بہ خداوند» استفادہ شدہ است۔ منظور از «قرض دادن بہ پروردگار» ہرگونہ انفاق در راہ اوست كہ یكی از مصادیق مہم آن كمکكردن بہ پیامبر(ص) و امام است تا در مصارف لازم برای ادارۀ حكومت اسلامی بہ كار گیرد۔<ref>مکارم شیرازی، برگزیدہ تفسیر نمونہ، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۸۔</ref> در سخن امام علی(ع) آمدہ است خداوند، از روی ذلّت و خواری، از شما یاری نخواستہ یا برای جبران كمبود خود، از شما قرض نخواستہ است۔<ref>نہجالبلاغہ، خطبہ ۱۸۳۔</ref> | در این آیہ، برای تشویق بہ انفاق، از تعبیر «وام دادن بہ خداوند» استفادہ شدہ است۔ منظور از «قرض دادن بہ پروردگار» ہرگونہ انفاق در راہ اوست كہ یكی از مصادیق مہم آن كمکكردن بہ پیامبر(ص) و امام است تا در مصارف لازم برای ادارۀ حكومت اسلامی بہ كار گیرد۔<ref>مکارم شیرازی، برگزیدہ تفسیر نمونہ، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۸۔</ref> در سخن امام علی(ع) آمدہ است خداوند، از روی ذلّت و خواری، از شما یاری نخواستہ یا برای جبران كمبود خود، از شما قرض نخواستہ است۔<ref>نہجالبلاغہ، خطبہ ۱۸۳۔</ref> | ||