"حضانت" کے نسخوں کے درمیان فرق

والدین میں سے کسی ایک کے فوت ہونے کی صورت میں حق حضانت دوسرے کی طرف منتقل ہوتی ہے لیکن اگر دونوں فوت ہو جائیں تو یہ ذمہ داری جد پدری کی طرف منتقل ہوتی ہے۔ حق حضانت بچوں کے [[بلوغ|بالغ]] ہونے کے ساتھ ختم ہو جاتا ہے۔

==زمان حضانت==

مادہ‌ہای ۱۱۶۸ تا مادہ ۱۱۷۹ قانون مدنی [[نظام جمہوری اسلامی ایران|جمہوری اسلامی ایران]]، بہ مسئلہ حضانت کودک اختصاص یافتہ است۔<ref>طاہری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۳۲۴؛ نگاہ کنید بہ منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۵تا۲۰۷۔</ref> این قانون براساس فقہ امامیہ تدوین شدہ است۔<ref>طاہری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۳۲۴۔</ref> طبق مادہ ۱۱۶۹ آن، در صورت جدایی والدین، سرپرستی کودک تا ہفت‌سالگی بر عہدہ مادر و پس از آن بر عہدہ پدر است۔<ref>نگاہ کنید بہ منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۵۔</ref> ہمچنین برپایہ مادہ ۱۱۷۳، در صورتی کہ حضانت  والدین، سلامت جسمی یا اخلاقی کودک را بہ خطر بیندازد، دادگاہ می‌تواند حضانت را از آنہا سلب کند۔<ref>نگاہ کنید بہ منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۶۔</ref>

-->

== حوالہ جات==

{{حوالہ جات|2}}