مندرجات کا رخ کریں

"حدیث قرطاس" کے نسخوں کے درمیان فرق

م
imported>Mabbassi
imported>Mabbassi
سطر 38: سطر 38:
<!--
<!--
==منابع حدیث==
==منابع حدیث==
=== منابع اهل سنت ===
=== منابع اهل سنت ===
حدیث قلم و دوات، در بسیاری از منابع معتبر [[اهل سنت]] آمده است از جمله:
یہ حدیث [[اهل سنت]] کے بہتسے معتبر مآخذوں میں مذکور ہوئی ہے مثلا:
* [[صحیح بخاری]] در پنج جای کتاب: در دو مورد نام [[عمر بن خطاب|عمر]] آمده است.<ref>صحیح البخاری، ج۱، ص۳۷.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۴، ص۳۱.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۴، ص۶۶.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۵، صص۱۳۷-۱۳۸.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۷، ص۹.</ref>
* [[صحیح بخاری]] کےاب میں پانچ مقامات پر آئی جن میں سے دو مقام پر [[عمر بن خطاب|عمر]] کا نام آیا ہے ۔<ref>صحیح البخاری، ج۱، ص۳۷.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۴، ص۳۱.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۴، ص۶۶.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۵، صص۱۳۷-۱۳۸.</ref> <ref>صحیح البخاری، ج۷، ص۹.</ref>
* [[صحیح مسلم]] در سه نقل: در یک مورد به نام عمر اشاره شده<ref>صحیح مسلم، ج۵، ص۷۵.</ref> <ref>صحیح مسلم، ج۵، ص۷۶.</ref> <ref>صحیح مسلم، ج۵، ص۷۶.</ref>
* [[صحیح مسلم]] میں تین جگہ پر : ایک مقام پر حضرت عمر کا نام آیا ہے <ref>صحیح مسلم، ج۵، ص۷۵.</ref> <ref>صحیح مسلم، ج۵، ص۷۶.</ref> <ref>صحیح مسلم، ج۵، ص۷۶.</ref>
* [[مسند احمد]] در یک نقل: به نام گوینده اشاره نشده<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج۲، ح۱۹۶۳، ص۴۵. </ref>
* [[مسند احمد]] ایک مقام پر :کہنے والے کے نام کی طرف اشارہ نہیں ہوا ۔<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج۲، ح۱۹۶۳، ص۴۵. </ref>
* [[سنن بیهقی]] در یک نقل: به نام گوینده اشاره نشده<ref>البیهقی، السنن الکبری، ج۹، ص۲۰۷.</ref>
* [[سنن بیهقی]] ایک جگہ نقل ہوا ہے :کہنے والے کے نام نہیں آیا ۔<ref>البیهقی، السنن الکبری، ج۹، ص۲۰۷.</ref>
* [[الطبقات الکبری|طبقات ابن سعد]] در هشت نقل: در سه مورد نام عمر آمده<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۲.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۲.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۳.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۳.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، صص۲۴۴-۲۴۳.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۴.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۴.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، صص۲۴۴-۲۴۵.</ref>
* [[الطبقات الکبری|طبقات ابن سعد]] آٹھ جگہ آیا ہے : تین جگہ حضرت عمر کا  نام آیا ہے <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۲.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۲.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۳.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۳.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، صص۲۴۴-۲۴۳.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۴.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۴۴.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، صص۲۴۴-۲۴۵.</ref>


===منابع شیعه===
===شیعہ مآخذ===
*[[شیخ مفید]] در [[الارشاد]]<ref>شیخ مفيد، الإرشاد، ج۱، ص۱۸۴</ref> و [[اوائل المقالات]]<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۴۰۶</ref>
*[[شیخ مفید]] کی  [[الارشاد]]<ref>شیخ مفيد، الإرشاد، ج۱، ص۱۸۴</ref> و [[اوائل المقالات]]<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۴۰۶</ref>
* [[محمد بن ابراهیم نعمانی|نعمانی]] در کتاب [[کتاب الغیبة (نعمانی)|الغیبة]]<ref>نعماني الغيبة، ص ۸۱-۸۲</ref>
* [[محمد بن ابراهیم نعمانی|نعمانی]] کی کتاب [[کتاب الغیبة (نعمانی)|الغیبة]]<ref>نعماني الغيبة، ص ۸۱-۸۲</ref>
*[[ابن شهر آشوب]] در [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|المناقب]]<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ج۱، ص۲۳۶</ref>
*[[ابن شهر آشوب]] کی [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|المناقب]]<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ج۱، ص۲۳۶</ref>


== موضع‌گیری‌ها ==
== موضع‌گیری‌ها ==
===موضع شیعه===
=== شیعہ مؤقف===
علمای شیعه این ماجرا را از مصیبت‌های بزرگ دانسته‌اند، زیرا مانع از آن شد که وصیت پیامبر برای جلوگیری از گمراهی مسلمانان نوشته شود.<ref>جوهري، مقتضب الأثر، ص1</ref> در برخی از نقل‌های روایت در منابع اهل سنت نیز آمده است که [[ابن عباس]] جلوگیری از نوشتن وصیت پیامبر را مصیبتی بزرگ می‌خواند و می‌گریست.<ref>صحیح البخاری، ج۵، صص۱۳۷-۱۳۸؛ صحیح مسلم، ج۵، ص۷۶.</ref>
علمائے شیعہاس واقعہ کو بہت بڑی مصیبت سمجھتے ہیں ، کیونکہ یہ واقعہ مسلمانوں کو گمراہی سے بچانے سے کیلئے رسول اللہ کے وصیت لکھنے میں رکاوٹ بنا۔ <ref>جوہري، مقتضب الأثر، ص1</ref> اہل سنت کے بعض مآخذوں میں بھی آیا ہے کہ عبد اللہ بن عباس رسول اللہ کی وصیت میں رکاوٹ کو ایک عظیم مصیبت سمجھتے اور گریہ کرتے تھے۔<ref>صحیح البخاری، ج۵، صص۱۳۷-۱۳۸؛ صحیح مسلم، ج۵، ص۷۶.</ref>


[[شرف الدین عاملی]] در [[المراجعات]]، با توجه به آیات [[قرآن کریم]]، چند ایراد بر [[عمر بن خطاب]] در این ماجرا وارد کرده است از جمله:<ref>شرف الدین، المراجعات، ص۲۴۴؛ ترجمه فارسی: مناظرات، ص۴۳۵.</ref>
[[شرف الدین عاملی]] [[المراجعات]] میں قرآنی آیات کے تناظر میں حضرت عمر پر چند اعتراض کرتے ہیں ان میں سے:<ref>شرف الدین، المراجعات، ص۲۴۴؛ ترجمه فارسی: مناظرات، ص۴۳۵.</ref>
# پیروی نکردن از دستور رسول خدا(ص) و مخالفت با او.
# رسول خدا(ص) کے حکم کی نافرمانی اور رسول کی مخالفت ۔
# اظهار اینکه گویا وی [= عمر] از پیامبر(ص) نسبت به خواص قرآن و فواید آن داناتر است.
# اس سے ظاہر ہوتا ہے کہ گویا حضرت عمر رسول اللہ سے زیادہ دانا تر ہے۔
# نسبت دادن هذیان‌گویی به پیامبر(ص).
# رسول کی نسبت ہذیان گوئی کا الزام لگانا۔


از نظر شیعه، این برخورد عمر بن خطاب، بر خلاف بسیاری از آیات شریفه قرآن است؛ از جمله:
شیعوں کے نزدیک حضرت عمر کا یہ رویہ قرآن کی بہت سی آیات کے مخالف تھا مثلا:
*{{متن قرآن|وَمَا آتَاکمُ الرَّ‌سُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکمْ عَنْهُ فَانتَهُوا|ترجمه=و آنچه را فرستاده [او] به شما داد، آن را بگیرید و از آنچه شما را باز داشت، بازایستید|سوره=[[سوره حشر]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۷]}}
*<font color=green>{{حدیث|وَمَا آتَاکمُ الرَّ‌سُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکمْ عَنْهُ فَانتَهُوا[[سورہ حشر]]|آیت ۷}}</font>
*{{متن قرآن|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾ عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَیٰ ﴿۵﴾|ترجمه= [که‌] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده؛ (۲) و از سر هوس سخن نمی‌گوید. (۳) این سخن به جزوحیی که وحی می‌شود نیست. (۴) آن را [فرشته‌] شدیدالقوی به او فرا آموخت، (۵)|سوره=[[سوره نجم]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۲-۵]}}
جو کچھ رسول تمہیں دے اسے لے لو اور جس سے منع کرے اس سے رک جاؤ۔
*<font color=green>{{حدیث|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾ عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَیٰ ﴿۵﴾[[سورہ نجم]]}}</font>


===موضع اهل سنت===
===اہل سنت مؤقف===
عده‌ای از علمای [[اهل سنت]] درصدد توجیه این ماجرا برآمده‌اند از جمله:
[[اهل سنت]] علما اس واقعے کی توجیہ کے در پے ہوئے ہیں مثلا:
* بعضی این روایت را (علی رغم نقل آن در منابع اصلی اهل سنت) ضعیف و غیر معتبر دانسته‌اند.
* بعض اس واقعے کو متون اصلی میں مذکور ہونے کے باوجود اسے ضعیف اور معتبر سمجھتے ہیں ۔
* برخی، عبارت حدیث را به گونه‌ای دیگر معنا کرده‌اند؛ از جمله ماده «هجر» را به معنای ترک کردن گرفته و گفته‌اند منظور عمر این بوده که پیامبر ما را ترک می‌کند یا اینکه سخن عمر، استفهام انکاری بوده یعنی پیامبر هذیان نمی‌گوید.
* بعض اس حدیث کا ایک اور معنا ذکر کرتے ہیں ۔ مثلا: «ہجر» کا مادہ چھوڑنے اور تک کرنے کے معنا میں ہے  اور اس سے حضرت عمر کی مراد  یہ تھی کہ پیغمبر ہمیں چھوڑ رہے ہیں یا حضرت عمر کی گفتگو استفہام انکاری ہے یعنی پیغمبر ہذیان نہیں کہتا ہے ؟
* سخن عمر درباره کافی بودن قرآن (و بی‌نیازی از وصیت پیامبر)، نشانه قوت فقه و دقت نظر اوست.
*عمر کا قرآن کو کافی سمجھنا اسکی قوت فقہ اور دقت نظر کا بیان گر ہے ۔
* در برخی نقل‌ها، گوینده عبارت مشخص نیست و به صورت جمع بیان شده است.
*بعض مآخذوں کے مطابق ایک شخص نہیں کئی افراد مراد ہیں ۔


== مقصود پیامبر(ص) ==
== پیامبر(ص) کا مقصود ==
<!--
بنابر نظر علمای شیعه، با توجه به حدیث دوات که پیامبر(ص) فرمود: '''«قلم و کاغذی بیاورید که نوشته‌ای برایتان بنویسم که پس از آن گمراه نشوید»'''، و با توجه به [[حدیث ثقلین]] که پیامبر(ص) فرمود: '''«من در میان شما دو چیز را باقی می‌گذارم که مادام که به آنها بیاویزید گمراه نشوید؛ کتاب خدا و اهل بیتم»'''، غرض هر دو حدیث یکی است و هدف پیامبر(ص) تاکید بر [[خلافت]] [[علی(ع)]] بوده است. به اعتقاد عالمان شیعه، قصد پیامبر این بوده که امامت و خلافت را برای عترت خود استوار نماید که چون برخی از حاضران بدین امر پی بردند، مانع آن شدند.<ref>شرف الدین، المراجعات، ص۲۴۵؛ ترجمه فارسی: مناظرات، ص۴۳۶.</ref> [[خلیفه دوم]] نیز در گفتگویی که میان او و ابن عباس نقل شده، تصریح می‌کند که: پیامبر(ص) در بیماری‌اش می‌خواسته نام علی(ع) را برای خلافت پس از خویش به زبان بیاورد ولی من از روی دل‌سوزی نسبت به [[اسلام]] و حفظ آن، مانع شدم.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۲، صص ۲۰-۲۱.</ref>
بنابر نظر علمای شیعه، با توجه به حدیث دوات که پیامبر(ص) فرمود: '''«قلم و کاغذی بیاورید که نوشته‌ای برایتان بنویسم که پس از آن گمراه نشوید»'''، و با توجه به [[حدیث ثقلین]] که پیامبر(ص) فرمود: '''«من در میان شما دو چیز را باقی می‌گذارم که مادام که به آنها بیاویزید گمراه نشوید؛ کتاب خدا و اهل بیتم»'''، غرض هر دو حدیث یکی است و هدف پیامبر(ص) تاکید بر [[خلافت]] [[علی(ع)]] بوده است. به اعتقاد عالمان شیعه، قصد پیامبر این بوده که امامت و خلافت را برای عترت خود استوار نماید که چون برخی از حاضران بدین امر پی بردند، مانع آن شدند.<ref>شرف الدین، المراجعات، ص۲۴۵؛ ترجمه فارسی: مناظرات، ص۴۳۶.</ref> [[خلیفه دوم]] نیز در گفتگویی که میان او و ابن عباس نقل شده، تصریح می‌کند که: پیامبر(ص) در بیماری‌اش می‌خواسته نام علی(ع) را برای خلافت پس از خویش به زبان بیاورد ولی من از روی دل‌سوزی نسبت به [[اسلام]] و حفظ آن، مانع شدم.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۲، صص ۲۰-۲۱.</ref>


گمنام صارف