|
|
| سطر 218: |
سطر 218: |
|
| |
|
| ==اماکن و بناهای مربوط به عباس(ع)== | | ==اماکن و بناهای مربوط به عباس(ع)== |
| در ایران و عراق مکان‌هایی وجود داراد که در طول زمان مورد احترام مردم واقع شده‌اند و مردم برای ادای نذورات و هدایای خود به آن مکان رفت و آمد می‌کنند و معتقدند که در صورت توسل و نذر، حاجت آنها روا می‌شود.
| |
| ===حرم حضرت عباس===
| |
| {{اصلی|حرم حضرت عباس (ع)}}
| |
| محل دفن حضرت عباس در شهر کربلا در ۳۷۸ متری شمال شرقی [[حرم امام حسین(ع)]] قرار دارد و یکی از مهم‌ترین زیارتگاه‌های شیعیان است. حد فاصل حرم حضرت عباس و حرم امام حسین (ع) را [[بین الحرمین]] می‌نامند.<ref>[http://iec-md.org/farhangi/haram_hadhrat_abbas.html حرم حضرت ابوالفضل(ع)]</ref>
| |
|
| |
| به نظر بسیاری از مورخان عباس(ع) در محل شهادتش کنار [[نهر علقمه]] دفن شده است.<ref>زجاجی کاشانی، سقای کربلا، ۱۳۷۹ش، ص۱۳۵.</ref> زیرا [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(ع)]] بر خلاف دیگر شهدا، او را از محل شهادتش جابه‌جا نکرد و نزد پیکر سایر شهدا نبرد.
| |
|
| |
| برخی نویسندگان مثل [[مقتل مقرم|مقرم]] معتقدند دلیل اینکه امام بدن حضرت عباس را به خیمه‌ها نبرد، درخواست خود حضرت عباس و یا عدم توانایی امام در جابجا کردن بدن حضرت عباس به دلیل جراحات وارد شده به بدنش نبود. در واقع امام می‌خواست که برادرش صاحب مرقد و حرمی جداگانه باشد.<ref>الموسوي المقرم، العبّاس(ع)، ۱۴۲۷ق، ص۲۶۲-۲۶۳؛ زجاجی کاشانی، سقای کربلا، ۱۳۷۹ش، ص۱۳۵-۱۳۷.</ref> مقرم برای سخن خود استنادی ذکر نکرده است.
| |
|
| |
| ===مقام کف العباس===
| |
| {{اصلی|کف‌العباس}}
| |
| مقام کف‌العباس نام دو مکان است که گفته می‌شود دست‌های حضرت عباس (ع) در این دو نقطه از تن جدا شد و به زمین افتاد. این دو مکان، در قسمت شمال شرقی و جنوب شرقی بیرونِ حرم حضرت عباس(ع) و در ورودی دو کوچه بازار مانند قرار دارند. در این دو مکان نمادهایی درست شده و زائران آنجا را زیارت می‌کنند.<ref>علوی، راهنمای مصور سفر زیارتی عراق، ۱۳۹۱ش، ص۳۰۰</ref>
| |
|
| |
| ===قدمگاه، سقاخانه و سقانفار===
| |
| به گزارش خلخالی [[قدمگاه|قدمگاه‌های]] مختلفی در کشور به نام حضرت عباس وجود دارد که مردم همواره برای ادای نذورات و برآورده شدن حاجت‌های خود به این مکان‌ها می‌روند و اعمال عبادی خود را در آنها انجام می‌دهند.<ref>ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنی هاشم، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۲۶۷-۲۷۴.</ref> از جمله این قدم‌گاه‌ها می‌توان به قدمگاه [[سمنان]]، [[هویزه]]، [[بوشهر]] و [[شیراز]] اشاره کرد.<ref>ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنی هاشم، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۲۶۷-۲۷۴.</ref> به گفته خلخالی در شهر لار [[نظرگاه|نظرگاهی]] وجود دارد که [[اهل سنت]] آن منطقه در سه شنبه هر هفته به همراه خانواده به قصد [[حاجت]] و ادای [[نذر]] به آنجام می‌روند. <ref>ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنی هاشم، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۲۶۷.</ref>
| |
|
| |
| *[[سقاخانه]]: یکی از نماد‌های مذهبی شیعیان است. سقاخانه‌ها فضاهای کوچکی‌اند که در معابر عمومی برای آب‌دادن به رهگذران به انگیزۀ کسب [[ثواب]] ساخته می‌شوند. در فرهنگ شیعی سقاخانه یادآور سقایت حضرت عباس(ع) در [[واقعه کربلا]] است از این رو سقاخانه به نام [[امام حسین(ع)]] و حضرت عباس (ع) مزین می‌شوند. برخی برای برآورده شدن حاجت خود در آنجا شمع روشن می‌کنند یا دخیل می‌ببندند.<ref>اطیابی، «سقاخانه‌های اصفهان»، ص۵۵-۵۹.</ref> برخی معتقدند که سقاخانه‌های فروانی که تعداد آنها قابل احصا نیست به نام حضرت عباس در نقاط مختلف جهان ساخته شده است.<ref>ربانی خلخالی، چهره درخشان قمر بنی هاشم، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۲۴۰-۲۴۱.</ref>
| |
|
| |
|
| *[[سقانفار|سَقَّانِفار]]: یا ساقی‌نِفار یا سقّاتالار نام بناهای سنتی در منطقه [[مازندران]] در ایران است که برای برگزاری مراسم عزاداری مذهبی و ادای نذر استفاده می‌شود. این بناها عموما در مجاورت یک مکان مذهبی مانند [[مسجد]]، [[تکیه]] و [[حسینیه]] ساخته می‌شوند. سقانفار‌ها به حضرت عباس(ع) منتسب هستند و برخی به آنها «ابوالفضلی» می‌گویند.<ref>حسام مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۲۸۰.</ref> | | *[[سقانفار|سَقَّانِفار]]: یا ساقی‌نِفار یا سقّاتالار نام بناهای سنتی در منطقه [[مازندران]] در ایران است که برای برگزاری مراسم عزاداری مذهبی و ادای نذر استفاده می‌شود. این بناها عموما در مجاورت یک مکان مذهبی مانند [[مسجد]]، [[تکیه]] و [[حسینیه]] ساخته می‌شوند. سقانفار‌ها به حضرت عباس(ع) منتسب هستند و برخی به آنها «ابوالفضلی» می‌گویند.<ref>حسام مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۲۸۰.</ref> |
