"قاضی شریح کا فتوا" کے نسخوں کے درمیان فرق

[[شریح بن حارث کندی|شُرَیح بن حارث کندی]] جو [[سنہ 61ھ]] کو [[واقعہ کربلا]] کے وقت [[کوفہ]] کا قاضی تھا، کی طرف نسبت دی جاتی ہے کہ انہوں نے [[امام حسین علیہ السلام|امام حسینؑ]] کے قتل کا فتوا دیا تھا۔ یہ [[فتوا]] قدیمی مآخذ میں موجود نہیں ہے اسی بنا پر بعض علماء اور محققین اسے جعلی اور بے بنیاد قرار دیتے ہیں۔

به گفته قاضی طباطبائی  بسیاری از [[روضه‌خوانی (آیین)|روضه‌خوان‌ها]] جملاتی مطلبی منتسب به شریح قاضی را به عنوان یکی از عوامل زمینه‌ساز [[واقعه کربلا]] نقل کرده و آن را تکرار می‌کنند.<ref> قاضی طباطبائی، تحقیق در اول اربعین سید الشهداء، ۱۳۶۸ش، ص۶۱.</ref> [[شریح بن حارث کندی|شُریح بن حارث کِندی]] معروف به شریح قاضی، از دوران [[عمر بن خطاب]] خلیفه دوم تا [[سال ۷۸ قمری]] قاضی [[کوفه]] بود.<ref>خدایی، «شریح قاضی زندگی‌نامه و عملکرد»، ص۹۹-۱۲۴.</ref>

بر اساس آنچه در بخش تعلیقات اضافه شده به ترجمه کتاب [[الالفین (کتاب)|الالفین]] آمده است، متن فتوای منتسب به شریح قاضی چنین است:

::::: «به‌درستی که حسین بن علی در میان مسلمانان تفرقه افکند و با امیرالمومنین ([[یزید بن معاویه|یزید]]) مخالفت کرده و از دین خارج شده است. این مطلب برای من ثابت و محقق شده است. پس حکم کردم به دفع و کشتن او برای حفظ [[شریعت اسلام|شریعت پیامبر اسلام]].»<ref>وجدانی، ترجمه الالفین، ۱۴۰۹ق، ص۱۰۰۴.</ref>

در [[لغتنامه دهخدا]] نیز در ذیل عنون شریح آمده است که این داستان در منابع معتبر نیامده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ۱۳۷۳ش، ج۲۶، ص۳۴۹</ref> نویسندگان کتاب [[تاریخ قیام و مقتل جامع سید الشهدا (کتاب)|تاریخ جامع سید الشهداء]] نیز فتوای شریح را فاقد سند معتبر می‌دانند و نوشته‌اند که این ادعا فقط در منابع قرن چهاردهم قمری شایع شده است.<ref>گروهی از تاریخ‌پژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهداء، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۵۳۰، پانویس.</ref>

-->

==حوالہ جات==

{{حوالہ جات2}}