مندرجات کا رخ کریں

"حضرت داؤد" کے نسخوں کے درمیان فرق

م
کوئی خلاصۂ ترمیم نہیں
مکوئی خلاصۂ ترمیم نہیں
سطر 44: سطر 44:
یروشلم حضرت داؤد کے دور میں آپ کے توسط سے فتح ہوا۔<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق،‌ ج۱۲، ص۳۵۶۔</ref>
یروشلم حضرت داؤد کے دور میں آپ کے توسط سے فتح ہوا۔<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق،‌ ج۱۲، ص۳۵۶۔</ref>


===زبور===<!--
===زبور===
{{اصلی|زبور}}زبور کتابی است کہ بر اساس قرآن و احادیث اسلامی، بر حضرت داؤد نازل شدہ است۔ این کتاب مجموعہ‌ای است از پند و حکمت و نیایش با پروردگار۔ نام زبور سہ بار در قرآن و در سورہ‌ہای [[سورہ نساء|نساء]]<ref>آیہ ۱۶۳۔</ref>، [[سورہ انبیاء|انبیاء]]<ref>آیہ۱۰۵۔</ref> و [[سورہ اسراء|اسراء]]<ref>آیہ ۵۵۔</ref> ذکر شدہ است۔
{{اصلی|زبور}}
قرآن اور احادیث کے مطابق زبور اس کتاب کو کہا جاتا ہے جو حضرت داؤد پر نازل ہوئی تھی۔ یہ کتاب پند و حکمت اور خدا کے ساتھ راز و نیاز پر مشتمل ہے۔ زبور کا نام قرآن میں تین مرتبہ [[سورہ نساء]]<ref>آیت 163۔</ref>، [[سورہ انبیاء]]<ref>آیت 105۔</ref> اور [[سورہ اسراء]]<ref>آیت 55۔</ref> میں آیا ہے۔


== صفات برجستہ ==
== اہم صفات ==<!--
[[آیات]] و [[روایات]] صفات بسیاری را برای حضرت داؤد نقل کردہ‌اند۔ براساس [[قرآن]] حضرت داؤد زبان حیوانات را می‌فہمید<ref>سورہ نمل، آیہ۱۶۔</ref> و خداوند بہ او حکومت و [[حکمت]] را عطا کرد و آنچہ می‌خواست بہ او تعلیم داد۔<ref>سورہ بقرہ، آیہ۲۵۱۔</ref> داؤد را فردی دانستہ‌اند کہ بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست۔<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق،ج۱، ص۲۲۳۔</ref>
[[آیات]] و [[روایات]] صفات بسیاری را برای حضرت داؤد نقل کردہ‌اند۔ براساس [[قرآن]] حضرت داؤد زبان حیوانات را می‌فہمید<ref>سورہ نمل، آیہ۱۶۔</ref> و خداوند بہ او حکومت و [[حکمت]] را عطا کرد و آنچہ می‌خواست بہ او تعلیم داد۔<ref>سورہ بقرہ، آیہ۲۵۱۔</ref> داؤد را فردی دانستہ‌اند کہ بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست۔<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق،ج۱، ص۲۲۳۔</ref>


confirmed، templateeditor
8,972

ترامیم