مندرجات کا رخ کریں

"سورہ آل عمران" کے نسخوں کے درمیان فرق

م
سطر 81: سطر 81:
</noinclude>
</noinclude>
{{خاتمہ}}
{{خاتمہ}}
<!--
 
[[علامه طباطبایی]] منظور از واژهٔ [[اسلام]] در این [[آیه]] را همان معنای لغوی آن می‌داند که نشان دهنده این نکته است که حقیقت همهٔ [[ادیان الهی]]، یک چیز است و آن، تسلیم در برابر [[خدا]] و اطاعت او است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج3، ص120و121.</ref> در [[تفسیر نمونه]] نیز واژه اسلام را به معناى تسليم و آيين حقيقى در پيشگاه خدا را همان تسليم در برابر فرمان او دانسته است؛ بر این اساس به آیین [[پيامبر اسلام(ص)]]، از آن رو «اسلام» گفته می‌شود که آخرين و برترين آيين‌ها است؛ وگرنه از يك نظر همه اديان الهى، اسلام است.<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونه، 1374ش، ج2، ص470و471.</ref>
[[علامہ طباطبایی]] فرماتے ہیں اس آیت میں [[اسلام]] سے مراد اس کے لغوی معنی لغوی ہے جو اور اس سے اس بات کی طرف اشارہ ہے کہ تمام [[الہی ادیان]] کا مقصد اور ہدف ایک ہی ہے اور وہ [[خدا]] کی اطاعت اور اس کی بندگی ہے۔<ref>طباطبایی، المیزان، ج3، ص120و121.</ref> [[تفسیر نمونہ]] میں بھی اسلام سے مراد اطاعت اور تسليم لیتے ہیں اور فرماتے ہیں کہ خدا کے نزدیک بھی دین اور شریعت کی حقیقت خدا کے احکام کے سامنے سر تسلیم خم کرنا ہے۔ اسی بنا پر [[پيغمبر اسلامؐ]] کی شریعت کو "اسلام" کہا جاتا ہے جو خدا کے بھیجے ہوئے ادیان میں آخری اور سب سے پسندیدہ دین ہے ورنہ ایک طرح سے دیکھا جائے تو تمام الهی ادیان اسلام ہے۔<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونہ، 1374ش، ج2، ص470و471.</ref>


=== آیه مُلک (26) ===
=== آیه مُلک (26) ===
{{اصلی|آیه ملک}}
{{اصلی|آیه ملک}}
<div style="text-align: center;"><noinclude>
<div style="text-align: center;"><noinclude>
{{قرآن کا متن| قُلِ اللَّـهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ‌ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ‌ ﴿26﴾»<br />
{{قرآن کا متن| قُلِ اللَّـهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ‌ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ‌ ﴿26﴾<br />
|ترجمه= بگو: «بار خدايا، تويى كه فرمانفرمايى؛ هر آن كس را كه خواهى، فرمانروايى بخشى؛ و از هر كه خواهى، فرمانروايى را باز ستانى؛ و هر كه را خواهى، عزت بخشى؛ و هر كه را خواهى، خوار گردانى؛ همه خوبيها به دست توست، و تو بر هر چيز توانايى.»|اندازه=100%}}
|ترجمہ= (اے رسول(ص)!) کہو: اے خدا تمام جہان کے مالک! تو جسے چاہتا ہے حکومت دیتا ہے اور جس سے چاہتا ہے حکومت چھین لیتا ہے۔ تو جسے چاہتا ہے عزت دیتا ہے اور جسے چاہتا ہے ذلیل کرتا ہے، ہر قسم کی بھلائی تیرے قبضہ میں ہے۔ بے شک تو ہر چیز پر قادر ہے۔ }}
</noinclude>
</noinclude>
{{خاتمہ}}
{{خاتمہ}}<!--
مالکیت خداوند را در این [[آیه]] نشان از قدرت او دانسته‌اند که هرگونه بخواهد در مُلک خود تصرف می‌کند.<ref>مغنیه، الکاشف، 1424ق، ج2، ص36-37.</ref> [[مفسران]] منظور از «تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ» را مسلمانان نخستین می‌دانند که دعوت [[اسلام]] را اجابت و بدان عمل کردند و [[خداوند]] به آنان قدرت، حکومت و عزت بخشید و منظور از «وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ» را [[مشرکان]]، [[رومیان]] و [[ایرانیان]] می‌دانند که به دلیل کفرشان، خداوند قدرت آنها را زایل کرد و عزت آنها را گرفت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، 1372ش، ج2، ص727-728؛ مغنیه، الکاشف، 1424ق، ج2، ص37.</ref> بنابراین گرفتن قدرت از زورمندان و دادن آن به ضعیفان را نشانه قدرت خداوند دانسته‌اند.<ref>مغنیه، الکاشف، 1424ق، ج2، ص37.</ref>
مالکیت خداوند را در این [[آیه]] نشان از قدرت او دانسته‌اند که هرگونه بخواهد در مُلک خود تصرف می‌کند.<ref>مغنیه، الکاشف، 1424ق، ج2، ص36-37.</ref> [[مفسران]] منظور از «تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ» را مسلمانان نخستین می‌دانند که دعوت [[اسلام]] را اجابت و بدان عمل کردند و [[خداوند]] به آنان قدرت، حکومت و عزت بخشید و منظور از «وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ» را [[مشرکان]]، [[رومیان]] و [[ایرانیان]] می‌دانند که به دلیل کفرشان، خداوند قدرت آنها را زایل کرد و عزت آنها را گرفت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، 1372ش، ج2، ص727-728؛ مغنیه، الکاشف، 1424ق، ج2، ص37.</ref> بنابراین گرفتن قدرت از زورمندان و دادن آن به ضعیفان را نشانه قدرت خداوند دانسته‌اند.<ref>مغنیه، الکاشف، 1424ق، ج2، ص37.</ref>
[[پرونده:آیه مباهله (آل عمران 61).jpg|180px|بندانگشتی|آیه مباهله]]
[[پرونده:آیه مباهله (آل عمران 61).jpg|180px|بندانگشتی|آیه مباهله]]
confirmed، templateeditor
9,251

ترامیم