مندرجات کا رخ کریں

"سورہ آل عمران" کے نسخوں کے درمیان فرق

م
سطر 71: سطر 71:
</noinclude>
</noinclude>
{{خاتمہ}}
{{خاتمہ}}
<!--
این آيه از دسته‌ای از آیات قرآن به نام متشابهات، سخن می‌گوید که معناى روشنی ندارند و مورد سوءاستفادهٔ افراد منحرف قرار می‌گیرند. به گفتهٔ [[ناصر مکارم شیرازی]]، علت وجود چنین آیاتی در قرآن، بالابودن سطح مطلب يا گفتگو از عوالم خارج از دسترس بشر، مانند عالَم غيب، جهان رستاخيز و صفات خدا است.<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونه، 1374ش، ج2، ص432و433.</ref>
از دیرباز، در مباحث تفسیری و علوم قرآنی درباره معنای متشابهات در این آیه و مصداق‌های آن، بسیار گفتگو شده است؛ تا آنجا که رساله‌ها و کتاب‌های علمی مستقلی نیز در این زمینه، به تألیف رسیده است.<ref>رستمی‌زاده؛ خزاعی، متشابه و محکم و راسخان در علم از دیدگاه امام علی(ع)، 1390، ص74.</ref>


===آیه دین حق (19)===
اس آیت میں قرآن کی آیتوں کو محکم اور متشابہات میں تقسیم کی گئی ہے۔ متشابہ ان آیات کو کہا جاتا ہے جن کا کوئی واضح اور آشکار مفہوم نہ ہو اسی وجہ سے منحرف افراد ان آیات سے سوء استفادہ کرتے ہیں۔ [[آیت اللہ مکارم شیرازی]] کے مطابق قرآن میں ایسی آیتوں کی موجودگی اس بات کی علامت ہے کہ قرآن کے بعض ایسے بلند و بالا مطالب پر مشتمل ہے جو عام انسانوں کی فہم و ادراک سے بالا ہیں جیسے عالَم غيب، عالم آخرت اور خدا کی صفات۔<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونہ، 1374ش، ج2، ص432و433.</ref>
متشابہات کے معانی اور ان کے مصادیق کی بحث تفاسیر اور علوم قرآن میں پرانے زمانے سے چلی آ رہی ہے یہاں تک کہ اس سلسلے میں مستقل کتابیں اور رسالہ جات بھی تحریر کی گئی ہیں۔<ref>رستمی‌زاده؛ خزاعی، متشابہ و محکم و راسخان در علم از دیدگاہ امام علی(ع)، 1390، ص74.</ref>
 
===آیت دین حق (19)===
<div style="text-align: center;"><noinclude>
<div style="text-align: center;"><noinclude>
{{قرآن کا متن|إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّـهِ الْإِسْلَامُ ...﴿19﴾»<br />
{{قرآن کا متن|إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّـهِ الْإِسْلَامُ ...﴿19﴾»<br />
|ترجمه= در حقيقت، دين نزد خدا همان اسلام است.|اندازه=100%}}
|ترجمہ=بے شک خدا کے نزدیک سچا دین صرف اسلام ہے...}}
</noinclude>
</noinclude>
{{خاتمہ}}
{{خاتمہ}}
 
<!--
[[علامه طباطبایی]] منظور از واژهٔ [[اسلام]] در این [[آیه]] را همان معنای لغوی آن می‌داند که نشان دهنده این نکته است که حقیقت همهٔ [[ادیان الهی]]، یک چیز است و آن، تسلیم در برابر [[خدا]] و اطاعت او است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج3، ص120و121.</ref> در [[تفسیر نمونه]] نیز واژه اسلام را به معناى تسليم و آيين حقيقى در پيشگاه خدا را همان تسليم در برابر فرمان او دانسته است؛ بر این اساس به آیین [[پيامبر اسلام(ص)]]، از آن رو «اسلام» گفته می‌شود که آخرين و برترين آيين‌ها است؛ وگرنه از يك نظر همه اديان الهى، اسلام است.<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونه، 1374ش، ج2، ص470و471.</ref>
[[علامه طباطبایی]] منظور از واژهٔ [[اسلام]] در این [[آیه]] را همان معنای لغوی آن می‌داند که نشان دهنده این نکته است که حقیقت همهٔ [[ادیان الهی]]، یک چیز است و آن، تسلیم در برابر [[خدا]] و اطاعت او است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج3، ص120و121.</ref> در [[تفسیر نمونه]] نیز واژه اسلام را به معناى تسليم و آيين حقيقى در پيشگاه خدا را همان تسليم در برابر فرمان او دانسته است؛ بر این اساس به آیین [[پيامبر اسلام(ص)]]، از آن رو «اسلام» گفته می‌شود که آخرين و برترين آيين‌ها است؛ وگرنه از يك نظر همه اديان الهى، اسلام است.<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونه، 1374ش، ج2، ص470و471.</ref>


confirmed، templateeditor
9,251

ترامیم