گمنام صارف
"معاویۃ بن ابی سفیان" کے نسخوں کے درمیان فرق
م
←خلافت سے پہلے کی کوششیں
imported>Mabbassi |
imported>Mabbassi |
||
| سطر 71: | سطر 71: | ||
===خلافت سے پہلے کی کوششیں=== | ===خلافت سے پہلے کی کوششیں=== | ||
معاویہ نے اگرچہ ظاہری طور پر اعلان کیا تھا کہ اسکی علی سے مخالفت خلافت کیلئے نہیں ہے۔اس نے جنگ جمل سے پہلے زبیر کو لکھا: اس شام کے لوگوں سے بیعت لے لی ہے اگر عراق انکا ساتھ دے تو شام سے کوئی مشکل نہیں ہے ۔ زبیر اس خط سے خوش ہوا ۔ <ref>رک: امین، احمد، اعیان الشیعہ، ج ۳، جزء دوم، ص ۱۲</ref> معاویہ نے لوگوں کے درمیان خلیفے کے انتخاب کے درمیان مسلمانوں کے درمیان شورا کا نظریہ پیش کیا ۔ معاویہ اس در پے تھا کہ قریش کی سیاسی شخصیات خاص طور پر شورا کے موجود افراد کو اپنی طرف جذب کرے اور اس سے سیاسی مقاصد حاصل کرے ۔ معاویہ نے یہ مسئلہ ایک خط میں امام علی کے سامنے بھی پیش کیا ۔<ref>ابن قتیبہ، الامامہ و السیاسہ، ج ۱، ص ۱۲۱</ref> | |||
<!-- | <!-- | ||
گزارشهای دیگر حاکی است که او در آغاز به نام «امیر» با مردم شام با او بیعت کرد نه «امیر المؤمنین»، اما پس از شهادت علی ادعای خلافت کرد و مردم به نام «امیر المؤمنین» با او بیعت کردند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج ۵، ص ۱۶۱؛ ابن منظور، مختصر تاریخ دمشق، ج ۲۵، ص ۲۷</ref> معاویہ به حاکم حمص نوشت تا بر اساس هر آنچه مردم شام با او بیعت کردند، مردم با او بیعت کنند. اشراف حمص راضی به بیعت با معاویہ به عنوان امیر نشده، گفتند که بدون خلیفه به خونخواهی عثمان نخواهند رفت. بدین ترتیب مردم حمص اولین کسانی بودند که به عنوان «خلیفه» با معاویہ بیعت کردند. پس از آن، مردم شام نیز با وی به عنوان خلیفه بیعت کردند.<ref>ابن قتیبه، الامامة و السیاسة، ج ۱، ص ۱۰۰</ref> | گزارشهای دیگر حاکی است که او در آغاز به نام «امیر» با مردم شام با او بیعت کرد نه «امیر المؤمنین»، اما پس از شهادت علی ادعای خلافت کرد و مردم به نام «امیر المؤمنین» با او بیعت کردند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج ۵، ص ۱۶۱؛ ابن منظور، مختصر تاریخ دمشق، ج ۲۵، ص ۲۷</ref> معاویہ به حاکم حمص نوشت تا بر اساس هر آنچه مردم شام با او بیعت کردند، مردم با او بیعت کنند. اشراف حمص راضی به بیعت با معاویہ به عنوان امیر نشده، گفتند که بدون خلیفه به خونخواهی عثمان نخواهند رفت. بدین ترتیب مردم حمص اولین کسانی بودند که به عنوان «خلیفه» با معاویہ بیعت کردند. پس از آن، مردم شام نیز با وی به عنوان خلیفه بیعت کردند.<ref>ابن قتیبه، الامامة و السیاسة، ج ۱، ص ۱۰۰</ref> | ||