مندرجات کا رخ کریں

"آیت" کے نسخوں کے درمیان فرق

2,345 بائٹ کا اضافہ ،  11 دسمبر 2016ء
م
imported>Mabbassi
imported>Mabbassi
سطر 26: سطر 26:
یہ آیت رسول اللہ کے مکے سے واپسی پر حجت الوداع کے موقع پر غدیر خم میں نازل ہوئی کیونکہ [[سوره مائده]] جنگوں کے اختتام نیز کمال اور استقرار کے احکام کو بیان کرتی ہے خاص طور پر یہ آیت رسالت کے کام کی تکمیل کو بیان کرتی ہے  اس وجہ سے مناسب ہے کہ  یہی سورت اور یہی آیت  آخری ہو ۔<ref>تاریخ قرآن، ص۴۶</ref>
یہ آیت رسول اللہ کے مکے سے واپسی پر حجت الوداع کے موقع پر غدیر خم میں نازل ہوئی کیونکہ [[سوره مائده]] جنگوں کے اختتام نیز کمال اور استقرار کے احکام کو بیان کرتی ہے خاص طور پر یہ آیت رسالت کے کام کی تکمیل کو بیان کرتی ہے  اس وجہ سے مناسب ہے کہ  یہی سورت اور یہی آیت  آخری ہو ۔<ref>تاریخ قرآن، ص۴۶</ref>


===کوتاہ ترین اور طویل ترین آیت ===
===مختصر  ترین اور طویل ترین آیت ===
[[حروف مقطعہ]] سے اغماض نظر کرتے ہوئے  تعداد کلمات کے لحاظ سے سورت رحمن کی  مُدْهَامَّتَانِ کوتاہ ترین آیت ہے ، {{متن قرآن|{{آیه|۵۵|۶۴}}|سوره=[[سوره الرحمن|الرحمن]]|آیه=۶۴}} <ref>التحریر و التنویر، ج۱، ص۷۷</ref> و از جهت تعداد حروف، {{متن قرآن|وَالْفَجْرِ|سوره=[[سوره فجر|فجر]]|آیه=۱}} و {{متن قرآن|وَالْعَصْرِ|سوره=[[سوره عصر|عصر]]|آیه=۱}} و مانند آن دو است.<ref>الاتقان، ج۲، ص۳۵۷</ref>
[[حروف مقطعہ]] سے اغماض نظر کرتے ہوئے  تعداد کلمات کے لحاظ سے سورت رحمن کی  <font color=green>{{حدیث|'''مُدْهَامَّتَانِ'''64}}</font> کوتاہ ترین آیت ہے <ref>التحریر و التنویر، ج۱، ص۷۷</ref> اور تعداد حروف کے لحاظ سے سب سے چھوٹا سورۂ فجر کی پہلی آیت <font color=green>{{حدیث|'''وَالْعَصْرِ'''}}</font> ہے یا ان دو کی مانند دیگر آیات ہیں۔<ref>الاتقان، ج۲، ص۳۵۷</ref>
 
قرآن کریم کی طویل ترین آیت سورۂ بقرہ کی یہ
:<font color=green>{{حدیث|'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ...﴿٢٨٢﴾}}</font> است که به 
 
ہے جسے [[آیت دَین]] کے نام سے جانا جاتا ہے  اور یہ تقریبا قرآن کے ایک صفحے پر مشتمل ہے ۔
== اقسامِ آیات ==
<!--
آیات قرآن را از جهات مختلف دسته بندی کرده‌اند. برخی از این تقسیم بندی‌ها عبارند از:
 
=== محکم و متشابه ===
در قرآن، آیات به دو دسته [[محکمات]] و [[متشابهات]] تقسیم شده‌اند.<ref>آل عمران/۳، ۷</ref>[[علامه طباطبایی]] می‌گوید:<ref>طباطبائی، المیزان، ج۳، ص۳۲ ـ ۴۳</ref>
::محکمات آیاتی است که معنای آن‌ها روشن است و با معنای غیرمراد اشتباه نمی‌شود. به این دسته آیات باید [[ایمان]] داشت و به آن‌ها عمل کرد. متشابهات، آیاتی هستند که ظاهرشان مقصود نیست و مراد واقعی آن‌ها را که تأویل‌شان است، جز خدا کسی نمی‌داند. البتّه به نظر دانشمندان [[شیعه]]، تأویل آیات متشابه را [[پیامبر(ص)]] و [[امامان]](علیهم السلام) نیز می‌دانند.
 
به نظر علاّمه طباطبایی، بنابر همان آیه، آیات متشابه به محکمات برمی گردند؛ و از روایات به دست می‌آید که متشابه در رساندن مدلول خود استقلال ندارد و به واسطه ارجاع آن به محکمات روشن می‌شود؛ بنابراین در قرآن، آیه‌ای که هیچ گونه دسترس به مقصود واقعی‌اش نباشد، وجود ندارد.<ref>طباطبائی، قرآن در اسلام، ص ۳۷</ref>
 
بیش‌ترین آیات متشابه، در خصوص صفات و افعال خدا است و با ارجاع این آیات به محکمات، آن‌ ها نیز از صفت محکم برخوردار می‌شوند؛ عدد آیات متشابه از دویست تجاوز نمی‌کند.<ref>التمهید، ج۳، ص۱۴</ref>
 
=== تقسیمات دیگر ===
دانشمندان علوم قرآنی دسته بندی‌های متعددی برای آیات ذکر کرده‌اند<ref>الاتقان، ج۱، ص۱۰</ref> مانند: [[آیات الاحکام|آیات الاحکام]]، [[آیات استدراج|آیات استدراج]]، [[ناسخ و منسوخ|آیات ناسخ و منسوخ]].


بلندترین آیه قرآن، {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ...﴿٢٨٢﴾|سوره=[[سوره بقره|بقره]]|آیه=٢٨٢}} است که به [[آیه دَین]] معروف شده و تقریبا یک صفحه کامل قرآن را تشکیل می‌دهد.
>
[[fa:آیه]]
[[fa:آیه]]
[[en:Verse]]
[[en:Verse]]
[[tr:Ayet]]
[[tr:Ayet]]
[[id:Ayat]]
[[id:Ayat]]
>
گمنام صارف