"سورہ آل عمران" کے نسخوں کے درمیان فرق

سورہ آل عمران (ماخذ دیکھیں)

نسخہ بمطابق 12:00، 18 فروری 2019ء

6,231 بائٹ کا اضافہ ، 18 فروری 2019ء

م

←‏تاریخی واقعات اور داستانیں

بصریویکی متن

Waziri

confirmed، templateeditor

9,251

ترامیم

@@ سطر 49: / سطر 49: @@
 * [[غزوہ احد|جنگ احد]]؛ آیات ۱۲۱-۱۲۲، ۱۵۲-۱۵۴، ۱۶۶-۱۶۸ و ۱۷۲
 * [[غزوہ بدر|جنگ بدر]] اور [[ملائکہ]] کی امداد؛ آیات ۱۲۳-۱۲۶
+==بعض آیتوں کی شأن نزول==<!--
+سورہ آل عمران کی تقریبا 50 آیتوں کی شأن نزول بیان کی گئی ہیں<ref>رک: واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۹۹- ۱۴۵.</ref> جن میں سے بعض کی طرف اشارہ کیا جاتا ہے:
+=== گفتگوی نصارای نجران با پیامبر(ص) ===
+[[طبرسی]] در [[تفسیر مجمع البیان]] به نقل از ربیع بن انس نزول هشتاد آیه اول سوره آل عمران را درباره عده‌ای از نصارای نجران به سرکردگی سه نفر از بزرگان خود به نام «عاقب»، «ایهم» و «ابو حارثه بن علقمه» دانسته است که برای گفتگو با [[پیامبر اسلام(ص)]] به [[مدینه]] آمدند. بر اساس این نقل، آنها بعد از [[نماز عصر]] بر پیامبر وارد شدند و بعد از گفتگویی درباره اسلام و [[حضرت مسیح(ع)]]، در مقابل استدلال‌های پیامبر جوابی برای گفتن نداشتند و ساکت شدند. بعد از اتمام این گفتگو، هشتاد و چند آیه ابتدایی سوره آل عمران نازل گشت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۹۵-۶۹۶.</ref> {{یادداشت|در مورد هشتاد آیه اول سوره آل عمران شأن نزول‌های دیگری نیز در کتب تفسیری و اسباب النزول آمده است که برای اطلاع از آن رجوع کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ذیل آیات ۱۲، ۱۸، ۲۳، ۲۶، ۲۸، ۳۱، ۵۹، ۶۸، ۷۷، ۷۹ و ۸۳؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۱۰۰-۱۱۵.}}
+===نابودی یهودیان و مشرکان===
+درباره [[شأن نزول]] آیه ۱۲ سوره آل عمران «قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُ‌وا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُ‌ونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ؛ به كسانى كه كفر ورزيدند بگو: به زودى مغلوب خواهيد شد و [سپس در روز رستاخيز] در دوزخ محشور مى‌شويد، و چه بد بسترى است.» آمده است: وقتی [[مسلمانان]] در [[جنگ بدر]] پیروز شدند یهودیان مدینه گفتند این پیامبر همان پیامبر موعود در [[تورات]] است و باید به او [[ایمان]] بیاوریم؛ ولی عده‌ای از آنان گفتند صبر کنید تا چنگ دیگریش را ببینیم. هنگامی که در [[جنگ احد]] مسلمانان شکست خوردند، یهودیان به شک افتادند و کعب بن اشرف به همراه عده‌ای از یهود به [[مکه]] رفتند و با [[ابوسفیان]] برای اقدام مشترک بر ضد مسلمانان توافق کردند، که این آیه در تقبیح عمل آنها و [[مشرکان]] نازل شد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۷۰۶؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۱۰۰.</ref>
+===مباهله===
+نزول [[آیه مباهله]] را درباره دو راهب مسیحی به نام عاقب، سید و هیئتی از [[مسیحیان نجران]] دانسته‌اند که نزد [[پیامبر(ص)]] آمدند و بعد از گفتگو با آن حضرت، [[اسلام]] نیاوردند و قرار شد روز بعد همدیگر لعن کنند تا دروغگو مشمول [[عذاب]] خداوند گردد. روز بعد پیامبر اسلام به همراه [[امام حسن(ع)|حسن]]، [[امام حسین(ع)|حسین]]، [[حضرت فاطمه(س)|فاطمه]] و [[امام علی(ع)|علی]] برای [[مباهله]] به صحرا آمدند. هنگامی که مسیحیان چنین صحنه‌ای را مشاهده کردند دعوت به مباهله را نپذیرفتند و با پیامبر قرارداد پرداخت [[جزیه]] بستند. در روایات است که پیامبر(ص) فرمود اگر حاضر به ملاعنه (لعن کردن متقابل) می‌شدند تمام صحرا آتش‌باران می‌شد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ح۲، ص۷۶۲؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۱۰۷.</ref>
+===ایمان و ارتداد یهودیان===
+درباره نزول آیه ۷۲ سوره آل عمران «وَقَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ‌ وَاكْفُرُ‌وا آخِرَ‌هُ لَعَلَّهُمْ يَرْ‌جِعُونَ؛ جماعتى از اهل كتاب گفتند: در آغاز روز به آنچه بر مؤمنان نازل شد، ايمان بياوريد، و در پايان [روز] انكار كنيد؛ شايد آنان [از اسلام‌] برگردند.» آمده است: دوازده تن از [[یهودیان خیبر]] برای به شک انداختن [[مسلمانان]] در اعتقاد به اسلام، تصمیم گرفتند اول روز اظهار [[ایمان]] به دین محمد(ص) کنند و آخر آن روز با این دلیل که با نگرش در [[قرآن]] و مشورت با علمایمان، به باطل بودن دین اسلام و دروغگویی محمد یقین پیدا کردیم، از اسلام بازگردیم؛ به این ترتیب [[صحابه پیامبر|اصحاب محمد]] چون ما را اهل کتاب و عالم می‌دانند در اعتقاد خود سست می‌شوند و به دین ما در‌می‌آیند. [[خداوند]] با نزول این آیه پیامبر(ص) و مسلمانان را از حیله آنان  آگاه کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ح۲، ص۷۷۳-۷۷۴؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۱.</ref>
+-->
 == متن اور ترجمہ ==