"حضرت داؤد" کے نسخوں کے درمیان فرق

حضرت داؤد (ماخذ دیکھیں)

نسخہ بمطابق 09:47، 20 دسمبر 2018ء

100 بائٹ کا اضافہ ، 20 دسمبر 2018ء

م

کوئی خلاصۂ ترمیم نہیں

بصریویکی متن

Waziri

confirmed، templateeditor

9,024

ترامیم

@@ سطر 30: / سطر 30: @@
 [[یہودیت|یہودیوں]] کے یہاں حضرت داوود کو خاص مقام و مرتبت حاصل ہے؛ لیکن اس کے باوجود [[توریت]] میں ان پر بعض تہمتیں بھی لگائی گئی ہیں۔
-== نسب اور خاندان ==<!--
+== نسب اور خاندان ==
-داوود بن ایشا<ref>ابن‌خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۱۰.</ref> از نسل یهودا فرزند [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب]] بود.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸.</ref> حضرت داوود را فردی کوتاه قد، سبزه‌رو و کم‌مو دانسته‌اند<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> که [[ختنه|ختنه شده]] به دنیا آمد.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۷۷.</ref> [[حضرت سلیمان]] فرزند حضرت داوود بود و جانشین او نیز شد.<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۰۶.</ref>
+داؤد بن ایشا<ref>ابن‌خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۱۰۔</ref> یہودا بن [[حضرت یعقوب|یعقوب]] کی نسل سے تھے۔<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸۔</ref> حضرت داوود چھوٹے قد، سبزہ‌رو اور ہلکے پھلکے بالوں کے مالک تھے<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳۔</ref> اور [[ختنہ|ختنہ شدہ]] دنیا میں آئے۔<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۷۷۔</ref> [[حضرت سلیمان]] آپ کے بیٹے اور جانشین تھے۔<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۰۶۔</ref>
-== نبوت و پادشاهی ==
+== نبوت اور بادشاہت ==<!--
-داوود یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹،‌ ص۲۳۶.</ref> خداوند بر حضرت داوود [[کتاب زبور]] را نازل کرد.<ref>سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref>
+داوود یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل بود۔<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونہ، ۱۳۷۴ش، ج۱۹،‌ ص۲۳۶۔</ref> خداوند بر حضرت داوود [[کتاب زبور]] را نازل کرد۔<ref>سورہ نساء، آیہ۱۶۳۔</ref>
-پس از [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت یوشع]]، مردانی به رهبری مردم اشتغال داشتند که داوران نامیده می‌شدند. آخرین داور، [[حضرت سموئیل]] بود که بنی‌اسرائیل از او خواستند برایشان پادشاهی تعیین کند. در نهایت [[طالوت]] (شاؤل) به پادشاهی رسید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۸۶.</ref> در زمان طالوت جنگ بزرگی در گرفت. طالوت وعده داد هر شخصی [[جالوت]]؛ بزرگ‌ترین قهرمان سپاه دشمن را بکشد، نصف مالش را به او می‌دهد و دخترش را نیز به [[عقد نکاح|عقد]] او در می‌آورد.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۱.</ref> در آن جنگ حضرت داوود توانست جالوت را بکشد<ref>سوره بقره،‌آیه۲۵۱.</ref> و نصف مال طالوت را گرفت و داماد او شد.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۳.</ref>
+پس از [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت یوشع]]، مردانی بہ رہبری مردم اشتغال داشتند کہ داوران نامیدہ می‌شدند۔ آخرین داور، [[حضرت سموئیل]] بود کہ بنی‌اسرائیل از او خواستند برایشان پادشاہی تعیین کند۔ در نہایت [[طالوت]] (شاؤل) بہ پادشاہی رسید۔<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۸۶۔</ref> در زمان طالوت جنگ بزرگی در گرفت۔ طالوت وعدہ داد ہر شخصی [[جالوت]]؛ بزرگ‌ترین قہرمان سپاہ دشمن را بکشد، نصف مالش را بہ او می‌دہد و دخترش را نیز بہ [[عقد نکاح|عقد]] او در می‌آورد۔<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینۃ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۱۔</ref> در آن جنگ حضرت داوود توانست جالوت را بکشد<ref>سورہ بقرہ،‌آیہ۲۵۱۔</ref> و نصف مال طالوت را گرفت و داماد او شد۔<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینۃ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۳۔</ref>
-نبوت و پادشاهی هر یک در میان نسل خاصی از فرزندان یعقوب باقی بود، با این حال [[خداوند]] این دو مقام را برای داوود قرار داد<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲،‌ ص۱۰.</ref> و پس از فوت طالوت، داوود پادشاه بنی‌اسرائیل نیز گشت.<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref>
+نبوت و پادشاہی ہر یک در میان نسل خاصی از فرزندان یعقوب باقی بود، با این حال [[خداوند]] این دو مقام را برای داوود قرار داد<ref>ابن‌کثیر، البدایۃ و النہایۃ، ۱۴۰۷ق، ج۲،‌ ص۱۰۔</ref> و پس از فوت طالوت، داوود پادشاہ بنی‌اسرائیل نیز گشت۔<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳۔</ref>
-[[امام باقر(ع)]] حضرت داوود را از معدود انبیایی معرفی می‌کند که به حکومت نیز رسید.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref> حضرت داوود با [[لقمان]] هم‌عصر بوده و زمانی که لقمان او را نصیحت می‌کرد، داوود او را ستایش می‌کرد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۶۳.</ref>
+[[امام باقر(ع)]] حضرت داوود را از معدود انبیایی معرفی می‌کند کہ بہ حکومت نیز رسید۔<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۱۸۱۔</ref> حضرت داوود با [[لقمان]] ہم‌عصر بودہ و زمانی کہ لقمان او را نصیحت می‌کرد، داوود او را ستایش می‌کرد۔<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۶۳۔</ref>
-اورشلیم در دوران حضرت داوود و توسط ایشان فتح شد.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق،‌ ج۱۲، ص۳۵۶.</ref>
+اورشلیم در دوران حضرت داوود و توسط ایشان فتح شد۔<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق،‌ ج۱۲، ص۳۵۶۔</ref>
 ===زبور===
-{{اصلی|زبور}}زبور کتابی است که بر اساس قرآن و احادیث اسلامی، بر حضرت داوود نازل شده است. این کتاب مجموعه‌ای است از پند و حکمت و نیایش با پروردگار. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های [[سوره نساء|نساء]]<ref>آیه ۱۶۳.</ref>، [[سوره انبیاء|انبیاء]]<ref>آیه۱۰۵.</ref> و [[سوره اسراء|اسراء]]<ref>آیه ۵۵.</ref> ذکر شده است.
+{{اصلی|زبور}}زبور کتابی است کہ بر اساس قرآن و احادیث اسلامی، بر حضرت داوود نازل شدہ است۔ این کتاب مجموعہ‌ای است از پند و حکمت و نیایش با پروردگار۔ نام زبور سہ بار در قرآن و در سورہ‌ہای [[سورہ نساء|نساء]]<ref>آیہ ۱۶۳۔</ref>، [[سورہ انبیاء|انبیاء]]<ref>آیہ۱۰۵۔</ref> و [[سورہ اسراء|اسراء]]<ref>آیہ ۵۵۔</ref> ذکر شدہ است۔
-== صفات برجسته ==
+== صفات برجستہ ==
-[[آیات]] و [[روایات]] صفات بسیاری را برای حضرت داوود نقل کرده‌اند. براساس [[قرآن]] حضرت داوود زبان حیوانات را می‌فهمید<ref>سوره نمل، آیه۱۶.</ref> و خداوند به او حکومت و [[حکمت]] را عطا کرد و آنچه می‌خواست به او تعلیم داد.<ref>سوره بقره، آیه۲۵۱.</ref> داوود را فردی دانسته‌اند که بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست.<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق،ج۱، ص۲۲۳.</ref>
+[[آیات]] و [[روایات]] صفات بسیاری را برای حضرت داوود نقل کردہ‌اند۔ براساس [[قرآن]] حضرت داوود زبان حیوانات را می‌فہمید<ref>سورہ نمل، آیہ۱۶۔</ref> و خداوند بہ او حکومت و [[حکمت]] را عطا کرد و آنچہ می‌خواست بہ او تعلیم داد۔<ref>سورہ بقرہ، آیہ۲۵۱۔</ref> داوود را فردی دانستہ‌اند کہ بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست۔<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۴۵ق،ج۱، ص۲۲۳۔</ref>
-روایات مختلفی پیرامون [[عبادت]] داوود نقل شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به: ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۶.</ref> پیامبر [[روزه]] و [[نماز]] داوود را ستوده است.<ref>ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۱، ص۵۴۶.</ref> حضرت داوود یک روز را روزه می‌گرفت،‌ سپس روزی را استراحت می‌کرد و فردایش را مجدد روزه می‌گرفت.<ref>حمیری، قرب الإسناد، ۱۴۱۳ق، ص۹۰.</ref>
+روایات مختلفی پیرامون [[عبادت]] داوود نقل شدہ است۔<ref>برای نمونہ رجوع کنید بہ: ابن‌عساکر، تاریخ مدینۃ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۶۔</ref> پیامبر [[روزہ]] و [[نماز]] داوود را ستودہ است۔<ref>ابن ماجہ، سنن ابن ماجہ، ج۱، ص۵۴۶۔</ref> حضرت داوود یک روز را روزہ می‌گرفت،‌ سپس روزی را استراحت می‌کرد و فردایش را مجدد روزہ می‌گرفت۔<ref>حمیری، قرب الإسناد، ۱۴۱۳ق، ص۹۰۔</ref>
-براساس قرآن، کوه‌ها و پرندگان نیز به همراه داوود تسبیح خداوند را می‌گفتند<ref>سوره انبیاء، آیه۷۹.</ref> که البته برای تسبیح کوه‌ها و پرندگان معانی و توجیه‌هاتی ذکر شده است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳.</ref>
+براساس قرآن، کوہ‌ہا و پرندگان نیز بہ ہمراہ داوود تسبیح خداوند را می‌گفتند<ref>سورہ انبیاء، آیہ۷۹۔</ref> کہ البتہ برای تسبیح کوہ‌ہا و پرندگان معانی و توجیہ‌ہاتی ذکر شدہ است۔<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۔</ref>
 === قضاوت ===
-خداوند به حضرت داوود حکمت و فصل الخطاب بودن را عطا کرد<ref>سوره ص: آیه۲۰.</ref> و به او دستور داد در میان مردم قضاوت کند.<ref>سوره ص، آیه۲۶.</ref> در قرآن مواردی از قضاوت حضرت داوود ذکر شده است.<ref>سوره انبیاء، آیه۷۸-۷۹.</ref>
+خداوند بہ حضرت داوود حکمت و فصل الخطاب بودن را عطا کرد<ref>سورہ ص: آیہ۲۰۔</ref> و بہ او دستور داد در میان مردم قضاوت کند۔<ref>سورہ ص، آیہ۲۶۔</ref> در قرآن مواردی از قضاوت حضرت داوود ذکر شدہ است۔<ref>سورہ انبیاء، آیہ۷۸-۷۹۔</ref>
-از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان]] پس از [[ظهور امام زمان|ظهور]] خود به مانند حضرت داوود در میان مردم قضاوت خواهد کرد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۶۳۲.</ref>
+از [[امام صادق(ع)]] نقل شدہ کہ [[امام مہدی عجل اللہ تعالی فرجہ|امام زمان]] پس از [[ظہور امام زمان|ظہور]] خود بہ مانند حضرت داوود در میان مردم قضاوت خواہد کرد۔<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۶۳۲۔</ref>
-قرآن، خطایی از حضرت داوود در قضاوت کردن را نقل کرده است. در این داستان دو فرد به نزد داوود آمده یکی از آن‌ها ابراز داشت که برادر من ۹۹ گوسفند دارد و من تنها یک گوسفند و او اصرار دارد یک گوسفند مرا بگیرد.<ref>سوره ص، آیه۲۳.</ref> در اینجا داوود بدون این‌که کلام طرف مقابل را بشنود، قضاوت می‌کند،‌ و حق را به نفع فرد اول داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۴۸.</ref> داوود پس از آن فهمید که این، امتحان الهی بوده و خطا کرده است. او از این حکم اشتباه از پروردگارش طلب آمرزش کرده، به [[سجده]] افتاد و [[توبه]] کرد.<ref>سوره ص، آیه۲۴.</ref>
+قرآن، خطایی از حضرت داوود در قضاوت کردن را نقل کردہ است۔ در این داستان دو فرد بہ نزد داوود آمدہ یکی از آن‌ہا ابراز داشت کہ برادر من ۹۹ گوسفند دارد و من تنہا یک گوسفند و او اصرار دارد یک گوسفند مرا بگیرد۔<ref>سورہ ص، آیہ۲۳۔</ref> در اینجا داوود بدون این‌کہ کلام طرف مقابل را بشنود، قضاوت می‌کند،‌ و حق را بہ نفع فرد اول داد۔<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونہ، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۴۸۔</ref> داوود پس از آن فہمید کہ این، امتحان الہی بودہ و خطا کردہ است۔ او از این حکم اشتباہ از پروردگارش طلب آمرزش کردہ، بہ [[سجدہ]] افتاد و [[توبہ]] کرد۔<ref>سورہ ص، آیہ۲۴۔</ref>
-=== زره‌سازی ===
+=== زرہ‌سازی ===
-قرآن تصریح دارد که خداوند به داوود(ع) ساختن زره را یاد داد.<ref>سوره انبیاء، آیه۸۰.</ref> در برخی منابع روایی آمده است که خداوند از داوود تعریف کرده و او را بنده‌ای خوب دانست؛ اما این‌که شغلی نداشته و تنها از [[بیت المال|بیت‌المال]] ارتزاق می‌کند را ناپسند دانست. داوود از این امر ناراحت شده و گریست. خداوند زره‌سازی را به او یاد داد. داوود نیز زره ساخته و می‌فروخت و از همین طریق زندگی کرده و از بیت المال بی‌نیاز شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۹، ص۵۳۹.</ref>
+قرآن تصریح دارد کہ خداوند بہ داوود(ع) ساختن زرہ را یاد داد۔<ref>سورہ انبیاء، آیہ۸۰۔</ref> در برخی منابع روایی آمدہ است کہ خداوند از داوود تعریف کردہ و او را بندہ‌ای خوب دانست؛ اما این‌کہ شغلی نداشتہ و تنہا از [[بیت المال|بیت‌المال]] ارتزاق می‌کند را ناپسند دانست۔ داوود از این امر ناراحت شدہ و گریست۔ خداوند زرہ‌سازی را بہ او یاد داد۔ داوود نیز زرہ ساختہ و می‌فروخت و از ہمین طریق زندگی کردہ و از بیت المال بی‌نیاز شد۔<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۹، ص۵۳۹۔</ref>
 === صدای خوش ===
-حضرت داوود را بسیار خوش صدا دانسته‌اند.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق،‌ج۴، ص۲۰۷.</ref> به گونه‌ای که خداوند به هیچ فردی صدایی مانند او نداده و زمانی که داوود کتاب زبور را می‌خواند همه حیوانات به نزدیک او می‌آمدند و به صدای او گوش می‌دادند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۴.</ref>
+حضرت داوود را بسیار خوش صدا دانستہ‌اند۔<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق،‌ج۴، ص۲۰۷۔</ref> بہ گونہ‌ای کہ خداوند بہ ہیچ فردی صدایی مانند او ندادہ و زمانی کہ داوود کتاب زبور را می‌خواند ہمہ حیوانات بہ نزدیک او می‌آمدند و بہ صدای او گوش می‌دادند۔<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۴۔</ref>
-== داوود نزد یهود ==
+== داوود نزد یہود ==
-حضرت داوود در نزد [[یهود]] دارای جایگاه والایی بوده و داستان‌های بسیاری از او در کتاب مقدس یهودیان نقل شده است.<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید به: کتاب مقدس، سموئیل۱: باب ۱۶-۳۰. سموئیل ۲. </ref> بسیاری از این داستان‌ها به منابع اسلامی نیز راه پیدا کرده و تحت عنوان [[اسرائیلیات]] قرار گرفته<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۳.</ref> که برخی از آن‌ها با مبانی اسلامی سازگار نمی‌باشد:
+حضرت داوود در نزد [[یہود]] دارای جایگاہ والایی بودہ و داستان‌ہای بسیاری از او در کتاب مقدس یہودیان نقل شدہ است۔<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید بہ: کتاب مقدس، سموئیل۱: باب ۱۶-۳۰۔ سموئیل ۲۔ </ref> بسیاری از این داستان‌ہا بہ منابع اسلامی نیز راہ پیدا کردہ و تحت عنوان [[اسرائیلیات]] قرار گرفتہ<ref>ابن‌کثیر، البدایۃ و النہایۃ، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۳۔</ref> کہ برخی از آن‌ہا با مبانی اسلامی سازگار نمی‌باشد:
-=== زنا با زن شوهردار ===
+=== زنا با زن شوہردار ===
-در کتاب مقدس یهودیان،‌ داستانی تقریبا طولانی نقل شده که براساس آن داوود با زن شوهر‌دار [[زنای محصنه|زنا]] کرده است.<ref>کتاب مقدس، سموئیل۲،‌ باب۱۲.</ref> بخشی از این داستان در کتاب‌های اسلامی بازتاب داشته است. با این حال این داستان با اعتقادات مسلمانان هم‌خوانی نداشته و همچنین روایات شیعه با این [[تهمت]] به داوود مخالفت کرده‌اند:<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید به: [http://www.islamquest.net/fa/archive/question/ur21539# آیا در منابع اسلامی نیز مانند کتاب مقدس یهودیان، حضرت داود(ع) به قتل انسانی بیگناه و زنای محصنه متهم شده است؟]</ref>
+در کتاب مقدس یہودیان،‌ داستانی تقریبا طولانی نقل شدہ کہ براساس آن داوود با زن شوہر‌دار [[زنای محصنہ|زنا]] کردہ است۔<ref>کتاب مقدس، سموئیل۲،‌ باب۱۲۔</ref> بخشی از این داستان در کتاب‌ہای اسلامی بازتاب داشتہ است۔ با این حال این داستان با اعتقادات مسلمانان ہم‌خوانی نداشتہ و ہمچنین روایات شیعہ با این [[تہمت]] بہ داوود مخالفت کردہ‌اند:<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید بہ: [http://www۔islamquest۔net/fa/archive/question/ur21539# آیا در منابع اسلامی نیز مانند کتاب مقدس یہودیان، حضرت داود(ع) بہ قتل انسانی بیگناہ و زنای محصنہ متہم شدہ است؟]</ref>
-[[امام علی(ع)]] می‌فرماید: «هر کس را نزد من آورند که بگوید داوود با همسر «اوریا» همبستر شده، دو حد بر او جاری می‌کنم حدی برای توهین به مقام [[نبوت]] و حدی برای تهمت ناروا به داوود».<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۲۶.</ref>
+[[امام علی(ع)]] می‌فرماید: «ہر کس را نزد من آورند کہ بگوید داوود با ہمسر «اوریا» ہمبستر شدہ، دو حد بر او جاری می‌کنم حدی برای توہین بہ مقام [[نبوت]] و حدی برای تہمت ناروا بہ داوود»۔<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۲۶۔</ref>
-=== ستاره داوود ===
+=== ستارہ داوود ===
-ستاره داوود؛ ستاره ۶ گوش متشکل از دو مثلث و در اصل دو هرم می‌باشد. یکی با رأس رو به بالا و دیگری هرم واژگون. در مورد زمان پیدایش این سمبل اختلاف نظر وجود دارد، ستاره داوود را برخی سپر حضرت داوود می‌دانند؛ ولی برخی دیگر شکل‌گیری این ستاره را از قرن ۶-۷ میلادی می‌دانند که بر اساس عرفان یهود دارای ارزش‌های متفاوتی است.<ref>[http://www.iranjewish.com/FAQ/FAQ65_Setareh.htm ستاره داوود چیست؟ (انجمن کلیمیان تهران)]</ref>
+ستارہ داوود؛ ستارہ ۶ گوش متشکل از دو مثلث و در اصل دو ہرم می‌باشد۔ یکی با رأس رو بہ بالا و دیگری ہرم واژگون۔ در مورد زمان پیدایش این سمبل اختلاف نظر وجود دارد، ستارہ داوود را برخی سپر حضرت داوود می‌دانند؛ ولی برخی دیگر شکل‌گیری این ستارہ را از قرن ۶-۷ میلادی می‌دانند کہ بر اساس عرفان یہود دارای ارزش‌ہای متفاوتی است۔<ref>[http://www۔iranjewish۔com/FAQ/FAQ65_Setareh۔htm ستارہ داوود چیست؟ (انجمن کلیمیان تہران)]</ref>
 == وفات ==
-حضرت داوود در سن صدسالگی و پس از چهل سال حکومت درگذشت.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۲۴.</ref>
+حضرت داوود در سن صدسالگی و پس از چہل سال حکومت درگذشت۔<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمۃ، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۲۴۔</ref>
 ==حوالہ جات==
@@ سطر 85: / سطر 85: @@
 ==مآخذ==
-* ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۵ق.
+* ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۵ق۔
-* ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر(تاریخ ابن خلدون)، تحقیق خلیل شحادة، بیروت، دارالفکر، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
+* ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرہم من ذوی الشأن الأکبر(تاریخ ابن خلدون)، تحقیق خلیل شحادۃ، بیروت، دارالفکر، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق۔
-* ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
+* ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایۃ و النہایۃ، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق۔
-* ابن ماجه قزوینی، محمد بن یزید، سنن ابن ماجه، دارإحیاء الکتب العربیة، فیصل عیسی البابی الحلبی، بی‌تا.
+* ابن ماجہ قزوینی، محمد بن یزید، سنن ابن ماجہ، دارإحیاء الکتب العربیۃ، فیصل عیسی البابی الحلبی، بی‌تا۔
-* ابن‌عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
+* ابن‌عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینۃ دمشق، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق۔
-* بروجردی، سید محمد ابراهیم، تفسیر جامع، تهران، انتشارات صدر، چاپ ششم، ۱۳۶۶ش.
+* بروجردی، سید محمد ابراہیم، تفسیر جامع، تہران، انتشارات صدر، چاپ ششم، ۱۳۶۶ش۔
-* توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان بزرگ، تهران، سمت،‌ ۱۳۸۶ش.
+* توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان بزرگ، تہران، سمت،‌ ۱۳۸۶ش۔
-* حمیری، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
+* حمیری، عبد اللہ بن جعفر، قرب الإسناد، قم، مؤسسہ آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۳ق۔
-* دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، قم، منشورات الرضی، ۱۳۶۸ش.
+* دینوری، ابو حنیفہ احمد بن داود، الاخبار الطوال، قم، منشورات الرضی، ۱۳۶۸ش۔
-* شیخ صدوق، الخصال، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.
+* شیخ صدوق، الخصال، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۲ش۔
-* شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.
+* شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمۃ، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، تہران، دارالکتب الاسلامیۃ، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق۔
-* قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق و مصحح: موسوی جزائری، سید طیب، قم، دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق.
+* قمی، علی بن ابراہیم، تفسیر القمی، محقق و مصحح: موسوی جزائری، سید طیب، قم، دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق۔
-* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۹ق.
+* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۹ق۔
-* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دارإحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
+* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دارإحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق۔
-* مقریزی، تقی الدین، امتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقیق: نمیسی، محمد عبد الحمید، دارالکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
+* مقریزی، تقی الدین، امتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدۃ و المتاع، تحقیق: نمیسی، محمد عبد الحمید، دارالکتب العلمیۃ، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۰ق۔
-* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
+* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونہ، تہران، دارالکتب الإسلامیۃ، چاپ اول، ۱۳۷۴ش۔
-* [http://www.iranjewish.com/FAQ/FAQ65_Setareh.htm ستاره داوود چیست؟ (انجمن کلیمیان تهران)]
+* [http://www۔iranjewish۔com/FAQ/FAQ65_Setareh۔htm ستارہ داوود چیست؟ (انجمن کلیمیان تہران)]
-* [http://www.islamquest.net/fa/archive/question/ur21539# آیا در منابع اسلامی نیز مانند کتاب مقدس یهودیان، حضرت داود(ع) به قتل انسانی بیگناه و زنای محصنه متهم شده است؟]
+* [http://www۔islamquest۔net/fa/archive/question/ur21539# آیا در منابع اسلامی نیز مانند کتاب مقدس یہودیان، حضرت داود(ع) بہ قتل انسانی بیگناہ و زنای محصنہ متہم شدہ است؟]
 {{قرآن میں انبیا}}
 {{بنی‌اسرائيل}}
 -->